طراحی گرافیک از ترکیبات بصری G برای حل مشکلات و انتقال ایده ها از طریق تایپوگرافی، تصاویر، رنگ و فرم استفاده می کند. هیچ راهی برای انجام این کار وجود ندارد و به همین دلیل است که انواع مختلفی از طراحی گرافیکی وجود دارد که هر کدام حوزه تخصصی خود را دارند. اگرچه اغلب با هم همپوشانی دارند، اما هر نوع طراحی گرافیکی به مجموعه خاصی از مهارت ها و تکنیک های طراحی نیاز دارد. بسیاری از طراحان در یک نوع واحد تخصص دارند. دیگران بر مجموعه ای از انواع مشابه و مرتبط تمرکز می کنند. اما از آنجایی که صنعت دائما در حال تغییر است، طراحان باید سازگار و یادگیرنده مادام العمر باشند تا بتوانند در طول حرفه خود تغییر یا اضافه کنند.
طراحانی که در طراحی گرافیکی هویت بصری تخصص دارند با سهامداران برند برای ایجاد دارایی هایی مانند آرم، تایپوگرافی، پالت های رنگی و کتابخانه های تصویری که شخصیت یک برند را نشان می دهد، همکاری می کنند. علاوه بر کارت‌های ویزیت استاندارد و لوازم ثابت شرکتی، طراحان اغلب مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های برند بصری (راهنماهای سبک) را توسعه می‌دهند که بهترین شیوه‌ها را توصیف می‌کنند و نمونه‌هایی از برندسازی بصری را ارائه می‌دهند که در رسانه‌های مختلف اعمال می‌شود. این دستورالعمل ها به اطمینان از ثبات برند در برنامه های آینده کمک می کند.
وقتی اکثر مردم به طراحی گرافیک فکر می کنند، به طرح هایی فکر می کنند که برای بازاریابی و تبلیغات ایجاد شده اند. شرکت‌ها برای بهره‌گیری از فرآیند تصمیم‌گیری مخاطب هدف خود به تلاش‌های بازاریابی موفق وابسته هستند. بازاریابی عالی افراد را بر اساس خواسته ها، نیازها، آگاهی و رضایتی که از یک محصول، خدمات یا برند دارند، درگیر می کند. از آنجایی که مردم همیشه محتوای بصری را جذاب‌تر می‌دانند، طراحی گرافیک به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به طور مؤثرتری ارتباط برقرار کنند.